Verslaving – Thomas Harrison & Hilary Connery
“Familie en vrienden zijn de ware eerstehulpverleners; zij staan in de frontlinie en lopen emotionele verwondingen op. … Het beste wapen tegen verslaving is duidelijke, accurate en eerlijke informatie.”
Harrison en Connery informeren in hun boek “Verslaafd” de familieleden van verslaafden praktisch en mild. Zo geven zij kort en overzichtelijk informatie over het verslaafde brein, rehab, en psychologische hulp. En leggen de schrijvers hun vinger op de pijnplek van familieleden, zonder de verslaafde te veroordelen. Hoewel het boek niet systemisch van aard is, krijgen familieleden tips over zelfafbakening en patronen. Wat voor concrete tips bieden Harrison en Connery specifiek de familieleden die grote zorgen hebben om hun verslaafde dierbaren?
© Verslaving – Een praktische gids voor familieleden
De belangrijkste tip aan familieleden van verslaafden, is zich te informeren over verslaving. Dat is nog geen eenvoudige klus, aangezien verschillende professionals verschillende meningen en onderzoeken handhaven. Het schrijversduo legt die verschillen bloot. Deze eerlijkheid helpt de familie informatie te filteren voor hun specifieke situatie. Dat maakt het boek objectief en genuanceerd. Hoewel er veel vergelijkbare situaties zijn waarbij vergelijkbare adviezen helpen, kent niemand de context zo goed als het eigen gezin. Dat begrijpen de auteurs: “Uiteindelijk moet de familie zelf beslissen bij welke aanpak zij zich goed voelen.”
De schrijvers respecteren de eigen grenzen van de individuele familieleden. Door het gehele boek worden familieleden aangemoedigd ook zichzelf te helpen. “..zelfzorg en zelfbeschermende maatregelen van groot belang zijn.”
Verslaving en het gevecht met verslaving kennen verschillende fases. Per fase kan een gezinslid kiezen om te helpen. De auteurs geven voorbeelden over helpend en niet helpende communicatie, denkbeelden, attitudes en gedrag per fase. Bijzonder concreet is de uitleg over de CRAFT-benadering. Alleen al die concrete informatie is het aanschaf van het boek waard.
Misschien is het liefde
Harrison en Connery weten haarfijn uit te leggen hoe families met elkaar verbonden zijn en hoe verslaving ieder lid raakt. “Gezinsleden ontlenen vaak veel voldoening aan het spelen van een bepaalde rol binnen het gezin. … Wanneer iemand in het gezin verslaafd raakt, kunnen gezinsleden deze rollen vaak niet meer goed spelen.” Deze uitleg erkent de pijn en de zorgen die een systeem ervaart als een verslaving het gezin binnendringt.
Leren leven met deze chronische uitdaging, vraagt veel van de omgeving, zo blijkt uit “Verslaafd”. Een bovenmenselijke rust, een soms vergaande vergevingsgezindheid, zeer consequente verstandige communicatie en uitmuntende regulering van de eigen emoties. Dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is, onderschrijven de deskundigen gelukkig ook: “…kan het hanteren van de zachte manier voor families veel zwaarder zijn dan voor de verslaafden zelf.” De auteurs geven mij het beeld dat nabijheid enkel mogelijk is, in ongelijkwaardigheid. Maar misschien is dat nu juist liefde; focus op wat de ander nodig heeft.
Nabijheid of afstand
In “Als hij maar gelukkig is” pakt Norwood dat heel anders aan. Norwood leert je om te focussen op jezelf wanneer je in een ongelijke relatie zit, zoals bijvoorbeeld met verslaafden. Hoewel Norwood ook aandacht heeft communicatiepatronen – in dit geval de dramadriehoek – is haar ondertoon vooral “red jezelf!” (Norwood, 2006).
Harrison en Connery kiezen partij voor de verslaafden én hun familieleden, doordat ze partij kiezen voor alle mensen in het systeem. Zo geven zij dierbaren de keuze; nabijheid of afstand. In beiden gevallen heeft de hele familie recht op hulp. “Verslaving is een gezins- of familieziekte. Wanneer een verslaafde ziek wordt, is hij niet de enige die ziek wordt. … elk lid van het huishouden van een verslaafde ernstig wordt geschaad door wat hij of zij doormaakt. Ze gaan er misschien op verschillende manieren mee om, maar ze worden allemaal gekwetst, en ze hebben allemaal hulp nodig.”
Wat de relatie te bieden heeft
In “Verslaving” lees je wat een verslaving familieleden kost. Dat zetten de schrijvers uiteen met mededogen en soms ook met een vleugje poëzie. “Van alle kostbare dingen die verslaving van een familielid kan afnemen, is het treurigste misschien wel het vermogen tot liefhebben. … Wat ooit de ziel een hoge vlucht deed nemen, wordt nu door een zak stenen neergedrukt. Vergeving betekent besluiten de stenen weg te gooien, zodat je weer kun liefhebben.” Tussen deze regels is zelfs voelbaar dat de versláving dierbaren wellicht niets brengt, maar dat de relatie met een afgekickte verslaafde wellicht moois te bieden heeft.
Thomas Harrison en Hilary Connery
208 blz.
Informatief
Hogrefe
2020
Hilary Connery heeft de professionele ervaring om dit boek te schrijven, Thomas Harrison de leef- en schrijfervaring. Connery heeft naam gemaakt in hooggeplaatste functies bij McLean Hospital afdeling “Alcohol and Drug Abuse” en bij Harvard Medical School afdeling psychiatrie. Harrison is tekstschrijver en redacteur. In zijn privé leven helpt hij de dierbare van verslaafden met hun enorme uitdagingen. Hij begon daarmee nadat zijn goede vriend verslaafd raakte.
Ben je geïnteresseerd in het gehele boek? Terecht! Klink op deze link en je schaft het gemakkelijk zelf aan.
