De wereld verandert sinds Corona. Nieuws over de pandemie en de veranderingen van bijbehorende regels zorgen ervoor dat mensen zich terugtrekken. Dat terugtrekken in een Coronabubbel roept bij ieder mens andere reacties op. Welke ervaringen hebben andere mensen? Hoe beïnvloedt hun context interpretatie en attitude richting Corona? Over Psychologie bestudeerde dit voor je. Lees in deze serie portretten het verhaal van Klaasje.
Klaasje zit gevangen in haar Coronabubbel
“Het is fijn in mijn bubbel, maar mijn Coronabubbel is niet goed voor me. Begrijp je? Ik kan zo goed alleen zijn dat ik het té extreem doe en dan merk ik te laat dat ik ben afgegleden in mijn stemming.”
Klaasje schraapt haar keel terwijl ze me binnenlaat. Ze kijkt me schuin aan terwijl ze de kikker in haar keel probeert weg te schrapen. Na haar slok thee verontschuldigd ze zichzelf. “Het is geen Corona hoor, maar ik heb gewoon mijn stem sinds gister 3 uur al niet meer gebruikt.” Ze ziet me naar haar klok kijken. De wijzers wijzen half 2 ’s middags. En dus vult ze er beschaamd lachend aan toe “Tja, tegen wie zou ik ook praten?” En ze grapt nog: “In ieder geval weet je zeker dat je vandaag de eerste bezoeker bent. Ik zit nog niet aan de max.” Haar ogen lachen niet als ze dit zegt. De kikker in Klaasjes keel verraadt hoe haar situatie is; Klaasje leeft alleen. Kat-loos, hond-loos, vis-loos écht alleen.
Met een grote pot thee, mega grote theeglazen en een lekker stukje gebak lijkt het wel feest aan de gezellige tafel van Klaasje. De zon straalt door de huiskamer heen en licht haar bijzonder kleurrijke interieur op. Vooral haar boekenkast vangt het daglicht op, waardoor er titels uitspringen. Van “De ontdekking van de hemel” tot “Daten for Dummy’s” naar “Kus de visie wakker”. Een boekenkast zegt veel over de mens die haar bezit. Zo geeft het laatste boek prijs welk beroep Klaasje heeft. Ze werkt als zelfstandige marketeer en specialiseerde zich in online marketing.
“Online marketing en werken als zelfstandige passen het beste bij me. Ik kan me heel goed aanpassen, maar ik voel me nu eenmaal anders dan anderen. Daarom ben ik graag alleen. Dat confronteert me minder met mijn anders zijn.” Haar werk zorgt ervoor dat Klaasje veel alleen kan werken. Daardoor is Klaasje gewend geraakt aan het leven in een eigen bubbel. Het past bij haar, maar het is niet altijd goed voor haar eigen gezondheid.
© Jasper M, www.jasperskunst.com
Te veel met anderen samenzijn maakt Klaasje moe, omdat ze dan de verbinding met zichzelf kwijtraakt. Verlies van verbinding met zichzelf is een veel voorkomende ervaring voor meer introverte mensen. Klaasje is hier ondertussen aan gewend geraakt. Maar in Coronatijd is ze extreem veel alleen en dát maakt haar somber. “Ineens vliegt het me dan aan. Dan lijkt het wel alsof er zoveel druk op mijn hoofd staat, dat het uit mijn oren, neus en oogbollen stoomt!” Met haar handen beeld ze wild gebarend uit waar er stoom uit komt en hoe dat naar buiten knalt. Ze eindigt met opengesperde vingers boven haar hoofd.
De eerste Corona golf was een feestje voor Klaasje. Toen dook iedereen net als haar in een Coronabubbel. Het zorgde ervoor dat Klaasje zich eindelijk normaal voelde. De tweede golf houdt Klaasje echter gegijzeld. “Beter gezegd; ik houd mezelf gegijzeld.”
Uiteindelijk raakt Klaasje zo verstrikt in haar eigen wereldje dat zij haar eigen wereld niet meer opmerkt. Zo valt het niet meer op dat haar huis wel eens een stofzuiger kan gebruiken, of dat haar kleding in de was mag. “In het begin was het fijn om steeds in je joggingpak rond te lopen. Eindelijk zitten zonder die spijkerbroek rand die in mijn buik snijdt. Maar nu ben ik soms de dag kwijt dat ik mijn kleding aantrok. Is het 4, 5 dagen geleden? Dat ruik je zelf niet meer op den duur. Ben ik dan zo diep gevallen?”
Niemand om het voor te doen
Aangezien Klaasje niet samenwoont, krijgt ze ook geen feedback van een partner. Er zijn wel een handjevol mensen die ze ziet. Maar die toont Klaasje haar echte Coronabubbel niet. Voor hen maakt ze zich op, trekt ze toffe kleding aan, en loopt ze weer eens op schoenen. Maar over het algemeen genomen is er niemand om het voor te doen of te laten.
Dankzij Corona duurt het waarschijnlijk nog wel even voordat er iemand in Klaasjes leven komt. Het is lastig daten in Corona tijd. Elkaar leren kennen is niet enkel op anderhalve afstand praten terwijl je buiten wandelt en drinkt uit een papieren bekertje afgehaalde koffie. Je wilt elkaar tijdens een date ook eens vastpakken, aanraken, ruiken. Dat is al spannend genoeg om te doen, maar in Corona tijd wil je toch helemaal niet over elkaars anderhalve meter grens gaan. “Ik weet niet met hoeveel anderen iemand anders date. En zelf date ik soms ook meerdere mensen tegelijkertijd. Dus is het risico te groot om iemand thuis uit te nodigen of eens een hand op zijn schouder leggen.” Kussen is ook uit den boze. Waar eerst een SOA al eng genoeg is, is nu Corona iets wat je op kunt lopen.
Als single is verbinding maken in Coronatijd een uitdaging. Normaal heeft Klaasje daar geen moeite mee. Ze geniet er van. Hoewel ze introvert is en goed alleen kan zijn, is ze ook sociaal en houdt ze van een praatje. “In de supermarkt, op straat, in het openbaar vervoer maak ik altijd een praatje. Gewoon voor de gezelligheid.” Maar Klaasje merkt dat het alledaagse niet meer vanzelfsprekend is. “Nu met zo’n masker in de supermarkt is lachen en kletsen iets onnatuurlijks. Mensen schrikken er gewoon van. Toen ik deze week contact maakte met een dame in de Albert Heijn sprong ze letterlijk weg”, vertelt Klaasje nog steeds vol ongeloof. Ze schudt haar hoofd. “Ik vind het leven gewoon minder leuk nu.”
Anderen geven prikkels en avontuur
De meeste mensen hebben prikkels nodig. Gewoon eens iets anders dan anders. Iets nieuws. Dat hoeft geen groot avontuur te zijn. Maar even een andere energie. En tja, als je alleen woont komt die energie niet klokslag 5 uur over de drempel gelopen. “Normaal ‘moet’ ik ook op zoek naar verbinding, gezelligheid, een plek om mijn ei kwijt te kunnen, hoor. Maar nu kost het veel meer moeite om iets te regelen. En die online pubquiz is ook niet zo nieuw meer.” Het zorgt ervoor dat Klaasje steeds meer alleen is. Dat kan ze goed, maar ze merkt dat haar stemming er somberder door wordt.
Daarom steekt Klaasje steeds meer tijd in haar eigen hobby’s. Ze fotografeert steeds meer en is een kei geworden om deze te bewerken. De volgende stap is om deze via Adoble in een boek te verwerken. Wellicht zorgt Corona er wel voor dat zij haar eerste boek uitgeeft. “Dat klinkt heel sexy. En als ik het straks op Instagram zet zal het er zeker ook wel zo uitzien hoor. Maar er zal een schaduwrandje aan het boek zitten, voor mijzelf dan. Ik weet dat het boek is ontstaan door gebrek aan beter. Door gebrek aan verbinding.” Ze veegt de gebakkruimels op en loopt naar de keuken. Ik zie haar gezicht dat ze naar beneden draait niet.
Wil je lezen hoe het Klaasje een paar maanden later vergaat? Klik dan door naar het slot van de Corona portretten op Over Psychologie.
Klaasje is fictief. Haar verhaal ontstond uit 7 verschillende gesprekken met verschillende mensen die somber worden door de bubbel die Covid-19 hen oplegt. Over Psychologie sprak en observeerde verschillende mensen. Uit die verhalen ontstond één verhaal. Op deze manier ontstaat een indruk hoe een sombere stemming kan overheersen bij Corona.
Deze artikelreeks ontstond uit een idee van Willem Don en Mirella Brok. In de reeks van Over Psychologie lees je ook over Selma, Jacco en Bryan.
