Wanneer je bij je psycholoog zit, heeft deze zolang de sessie duurt expliciet aandacht voor jou. Je psycholoog luistert oprecht naar jouw verhaal. Puzzelt mee met jouw vraagstuk. Zoekt in eigen gedachten naar de gepaste interventies voor jou. En na jullie sessie? Denkt jouw psycholoog dan nog wel eens aan je? Bijvoorbeeld tijdens intervisie?
Wanneer je psycholoog aan je denkt
Uiteraard kan OverPsychologie niet in de hoofden kijken van alle psychologen. En al zeker niet naar alle cliënten van alle psychologen. Dat zou wat zijn. Tóch lijkt de kans groot dat jouw psycholoog aan je denkt als je de praktijkdeur achter je dicht voelt vallen.
Hieronder lees je waardoor dat je psycholoog waarschijnlijk vaker aan je denkt, dan dat je denkt.
- Allereerst wordt er uiteraard aan je gedacht tijdens het lezen en bijwerken van je dossier.
- Soms ook tijdens na- en bijscholing, intervisie, supervisie en het recreatief lezen van vakliteratuur.
- Allerlaatst wellicht omdat een gedachtetreintje toevallig langs een herinnering aan jou komt.
Jouw dossier
Voor de sessie pakt de psycholoog je dossier op. Je psycholoog zal het meeste echt wel herinneren van jullie sessies. Het dossier is een welkom extra externe geheugen. Het bevat, naast je algemene informatie, als het goed is jouw hulpvraag, je doelen, jouw verhaal, jouw behandelplan met hypotheses, en de ontwikkeling van je therapie. Misschien staan er kleine details vermeld, zoals de naam van je hond. Met het doorlezen stemt de psycholoog zich weer op jou en jullie gesprekken af.
Na de sessie vult je psycholoog je dossier weer aan. Met de ontwikkelingen van die sessie en jouw feedback daarop. Wellicht met een snelle krabbel van het vakantieland dat je tussen sessies bezoekt. Zo neemt de psycholoog weer afscheid van je, om je de volgende keer weer te kunnen ontmoeten.
Na- en bijscholing, intervisie, supervisie en vakliteratuur
Wanneer je psycholoog vergoed wordt door de zorgverzekeraar, lid is van een kwaliteitsregister van een beroepsvereniging, of passie heeft voor het vak; dan kun je er de donder op zeggen dat je psycholoog blijft leren. Psychologen leren op school, tijdens intervisie of supervisie en via vakbladen of vakliteratuur.
Veel na- en bijscholingen maken gebruik van leren aan de hand van casuïstiek. Dat betekent dat sommige casussen van studenten ingebracht worden tijdens de opleiding. Uiteraard geanonimiseerd, of na uitdrukkelijke toestemming van jou.
Tijdens intervisie en supervisie vragen psychologen zichzelf af wie zij zijn in relatie tot een thema of een cliënt. Ze onderzoeken waardoor ze geraakt worden. En vragen zich af hoe zij deze geraaktheid professioneel in kunnen zetten tijdens hun werk. Zodat ze hun werk met jou beter kunnen uitvoeren.
Als bevlogen vakidioten lezen psychologen heel wat vakbladen en vakliteratuur. Tijdens de uitleg van de theorie, die soms met casuïstiek wordt verhelderd, kan er zomaar een herkenning zijn met jou en een belangrijk gesprek met jou.
Jouw psycholoog leert dus dankzij jullie sessies. Voor al deze vormen van leren, geldt dat je psycholoog jou belangrijk genoeg vindt om jou, jouw casus of zichzelf in relatie met jou nog beter te begrijpen. Het uitgangspunt is om jou en jullie te helpen.
De podcast over ‘De Kwaliteitscirkels’ van de NBTP
Luister maar eens naar deze podcast van de Nederlandse Beroepsvereniging voor Toegepaste Psychologie (NBTP). Hierin vertelt Didi Vrinten hoe deze beroepsvereniging hun leden stimuleren tot kwalitatief werk. Waarvoor ze dat doen. En ook hoe ze dat doen. Ben je nieuwsgierig geworden naar bijvoorbeeld ‘de kwaliteitscirkels van de NBTP’, luister dan 10 minuten naar de podcast van deze blog. De langere versie van de podcast met meer details, beluister je op het kanaal ‘Psychologie Toegepast!‘ van de NBTP op Spotify.
Zomaar
En soms, mijmert een psycholoog tijdens het koken, het wassen van de auto of het wandelen naar de winkel. Gedachtetreintjes passeren stationnetjes. Via associëren komt soms ook gewoon het werk even op. Omdat jouw naam dezelfde is als de buurvrouw naar wie de psycholoog zojuist zwaait. Je vertelde dat jouw moeder vroeger in deze straat woonde waar je psycholoog door wandelt. Of doordat jouw ervaring gewoon indrukwekkend was en je psycholoog (op onbewaakte momenten) soms ook gewoon een mens is die meeleeft, met je meetrilt en dat later te verwerken heeft.
Bronnen
Tijdens het schrijven van de blog bij deze podcast, kwamen onderstaande boeken in gedachten op. Als één van deze titels je intrigeren, druk dan op de link. Je komt bij Bol uit, zodat je meer over het boek kunt lezen.
Boswijk-Hummel, R. (1997). Liefde in wonderland. Overdacht en tegenoverdracht in de hulprelatie. Haarlem: De Toorts.
Bugental, J. (1990). Gedeelte intimiteit. Een openhartige therapeut beschrijft het groeiproces van zijn cliënten, maar ook zijn eigen gevoelens, twijfels en problemen. Amsterdam: Uitgeverij Karnak
Yalon, I.D. (2017). Therapie als geschenk. Amsterdam: Uitgeverij Balans
